10 listopada – 2 grudnia 2012r. - Sala Śląska
Wernisaż 9 listopada 2012 r., godz. 18.00
Rzeźbiarka, studiowała na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w latach 1992-1997. Dyplom w wyróżnieniem w pracowni Józefa Sękowskiego. W latach 2006/2007 uzyskała tytuł doktorski. Jest adiunktem na swoim macierzystym Wydziale.
Rzeźby Marioli Wawrzusiak prezentowane na wystawie "Więzi i sploty" są ucieleśnieniem gestów podstawowych, rzec można pierwotnych, splatających wspólnoty w ich najbardziej intymnym wymiarze kontaktu osobistego – „twarzą w twarz”. Gesty te tworzą więzi matki z dzieckiem, relacje rówieśnicze, pełne emocji: czułości, miłości, zaciekawienia, niepewności, bólu odrzucenia, są porozumiewaniem się poza racjonalną kalkulacją, opierają się raczej na mowie ciała, jego „wiedzy” o tym, jak należy się zachować, jaką postawę przyjąć, aby być zrozumianym i wejść w dialog. Mariola Wawrzusiak nie obrazuje tylko ludzkiego splatania relacji społecznych, aktorami są tutaj także zwierzęta, ba, w jej wizji człowiek wydaje się bardziej zanurzony w naturę, przybiera kształty swojego rodzaju hybrydy – człowieka – zwierzęcia. Artystka wydaje się skłaniać do przekonań, że ta forma komunikacji gestu, dotyku jest uniwersalnym fenomenem przynależnym do sfery biologii. Nawet jeżeli się z nią od tym względem nie zgodzimy, trzeba przyznać, że jest to podświadoma warstwa kultury, która działa jak instynkt.
Na uwagę zasługuje materia, z której rzeźbiarka kreuje swoje dzieła. Tworzywem tym jest metal, ale szczególnego rodzaju, to przede wszystkim stare, skorodowane blachy, śruby, pręty itd. To te „odpady cywilizacji” artystka splata ze sobą nadając im kształty postaci wykonujących proste, naturalne gesty.
Barbara Major
Zdjęcia:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz